Southampton en naar huis

Op dinsdag 11 september vertrokken uit Sandown, Eerst naar Newport en van daar naar Cowes. Koffie op een wat winderig terrasje voor we de Red Jet naar de overkant op konden. Het was even zoeken naar de ingang van het Holiday Inn omdat er volop gebouwd wordt aan de Southampton Boat Show (14-23 September). Zelfs op het hotelterrein worden allerlei tentjes gebouwd. Maar, we hebben een leuke kamer met grote open ramen op de 6^e verdieping en kunnen precies zien hoe ver we vorige week vrijdag moesten omlopen (toen ook al vanwege die boat show). Vanmiddag rondgestapt in het oude centrum dat nog wordt omgeven door een deel van de middeleeuwse stadsmuur en waar nog enkele poorten zijn overgebleven ondanks de bombardementen van de Duitsers in de jaren veertig. We lunchen bij The Duke of Wellington, krijgen een plak ham van bijna een centimeter bij een portie frites en een gebakken ei (pub meal). Nu even wat rustig aan en een beetje lezen. We bestellen roomservice en daar ontbreekt het een en ander aan.

Woensdags de 12^e ontbijten we beneden. Er lopen vier gedienstigen rond die hangen, krant lezen en verder weinig doen waar ze voor zijn aangenomen. Er ligt een uitgedroogd plakje worst en een snipper ham als beleg en er wordt niks aangevuld of opgeruimd. Kennelijk ontbreekt hier wat leiding.

We lopen de stad in en zien het Mayflower Monument, met een verhaal over de pilgrim fathers. Langs de enige kerk die in de oorlog is overgebleven lopen we naar Bargate en Above Bar drinken we koffie bij Starbucks. We kopen nog twee boeken bij Waterstone en lunchen op een terras terwijl er een buitje valt. Het is wel een stuk koeler. Op de terugweg komen we langs de Watergate met aan de buitenkant een plaquette over Jane Austen. We zijn rond drie uur terug in het hotel. Dat wordt steeds verder ingebouwd met allerlei tentoonstellingstenten die bij de Boat Show horen. Het geeft niet echt een prettig gevoel, want er is nergens bij te komen. Het blijkt ook dat het uur internet dat je aanschaft kennelijk in een keer opgebruikt moet worden, want ik kom er zo niet in. Ze kunnen me de boom in met nog eens 5 pond (ik had nog een halfuur over gisteren en ons Zeeuwen ben zunig). Kortom beetje zwendel-gevoel hier. Als ik het meld halen ze de schouders op. De kamer is OK, maar voor de rest ....

Donderdag 13 september ligt er een grote TUI-boot 'Mein Schiff 2' bij de cruiseterminal en in de verte ligt er nog een. We ontbijten en pakken in. We moeten naar de straat lopen, want een taxi kan het terrein niet meer op (het wordt steeds gekker met al die lui die de hele dag met een walkietalkie rondhangen in een geel hesje). We zijn in een minuut of 20 op het vliegveld van Southampton en kunnen direct inchecken voor de Flybe-vlucht van 14:35. Die gaat keurig op tijd. Het is mooi helder als we over de stad komen, nog even Wight bekijken en ook boven Londen is goed zicht. We staan keurig om halfvijf aan de grond op Schiphol en ondanks het feit dat ze omroepen dat er een storing is in de bagagekelder halen we de Valkbus van vijf uur. Zelfs de Coentunnel werkt mee, want om zeven uur zijn we thuis. We horen onderweg trouwens hoe de Kamerverkiezingen zijn verlopen en dat Henk Kamp bij de verkenners gaat! Zal me benieuwen.

Ik zet zo nog wat foto's op de site en laat maandag de uitslag weten. Dat wordt het laatste op deze alweerweg3. Bij een volgende gelegenheid beginnen we opnieuw. Lief dat jullie allemaal zo meeleven. Doet een mens heel goed. Dank daarvoor.

Avonturen met de bus op Wight

Zaterdag 8 september nog steeds prachtig weer hier. Vanmorgen na een ontbijt tussen twee busladingen grijze koppies die aan de havermoutpap zaten, naar de bushalte voor een rit met een dubbeldekker richting Ventnor. Mooie rit inderdaad Anke, maar ja, we hadden bus nummer 1996 en achteraf gezien was dat waarschijnlijk het jaar dat er voor het laatst onderhoud aan was gedaan. Bovenop een bult, in the middle of nowhere tussen Shanklin en Ventnor (wel met een mooi uitzicht), ging het alarm af en kon de bus niet meer voor of achteruit. Halfuur wachten met z'n allen op de volgende bus. Gevolg, de aansluiting gemist voor de bus naar Nitor en een minuut of 40 wachten op de volgende. Dat lukte na een kop koffie wel goed. In Nitor heb ik wat rondgekeken (leuk dorpje met wat Tea Houses en mallepietjeswinkels) terwijl Jan een stevige wandeling heeft gemaakt naar St. Catharine's Lighthouse. Zeer mooi gelegen op het zuidelijkste puntje van het eiland. Keurig na een dik uur weer terug en met de bus opnieuw naar Ventnor. Daar in een piepklein dingetje een sandwich gegeten en toen weer op bus 3 gewacht. Hij was te laat en het was weer bus 1996. Hij hield er dit keer mee op aan de rand van Ventnor. Vervolgens weer met een bus vol wachten op de volgende. Het is echt een feest hier met de bus. En we kennen zo al heel wat locals die ons vertellen dat dit elke week wel een keer gebeurt. Ze zijn heel vriendelijk en hebben gebitten waar menig tandarts van zou watertanden (zo lelijk en slecht onderhouden) . Kortom we hebben veel gezien en beleefd vandaag.

Zondag 9 september twee bussen vol vanmorgen bij het ontbijt en allemaal aan de havermoutpap! We hadden de bus van 9:20 naar Newport en dat ging vandaag in een keer goed. Direct overgestapt op een andere bus richting Yarmouth en Alum Bay. Prachtig weer. Uiteindelijk rond halftwaalf daar aangekomen bij Needles Park. Er zat een Nederlands viertal in de bus (beetje irritant luidruchtig en kakkie) dat een kaart had waar vindplaatsen opstonden voor fossielen. Stom, heb je helemaal geen kaart voor nodig, ze lopen hier gewoon in het wild rond! We zijn 181 treden afgelopen naar het veelkleurige strand en konden daar met een boot mee naar de Needles. Want op het puntje van de Needles zit een vuurtoren. Tochtje duurde klein halfuur en op de terugweg konden we ook het fort bij de monding van de Solent goed zien met nog meer vuurtoren. Bijna aan de kant en daar kwam een wolk uit zee. Zon weg, stuk frisser en meer wind. We zijn langzaam de bult weer opgewaaid, dat ging heel goed. Daarna geluncht en toen de bus weer terug. Kwart over vier weer 'thuis'. Nog steeds beetje grijs. We zijn veel buiten en doen zo vitaminen op.

Maandag de 10^e staan de koffers van de oudjes (gemiddeld ruim 85+) weer beneden als we gaan ontbijten. Nog een hoek, dan hebben we alle vier de hoeken van het restaurant gehad. We hebben ons nog steeds niet aan de havermout en de kippers gewaagd, We pakken bus 2 naar Ryde, aan de noordkust. Daar willen we met de hovercraft naar Southsea Beach, de kustwijk van Portsmouth. Met enige moeite krijgen we toch een kaartje, want aslle ferries zitten bomvol met Bestival-gangers (een soort Pinkpop hier op Wight). We lopen langs heel veel marinemonumenten langs de Esplanade van Southsea en zien de vuurtorenforten en die op het vasteland. Ook het nieuwste herkenningspunt van Portsmouth, de Spinacker Tower is goed te herkennen. Op de terugweg is de hover een stuk lager maar er komen halve campings af voor we kunnen opstappen. We pakken bus 8 terug, want die gaat langs de kust. Af en toe zie je inderdaad een stuk water. Deze kant van het eiland heeft trouwens een wat minder armoedige bebouwing. We hebben nu op drie dagen vrijwel heel Wight doorkruist. Morgen via Cowes weer terug naar Southampton.

Ontbijten buiten in de zon midden op de Noordzee

Woensdag de 5^e rustig ontbeten en met de bus naar Schiphol. Daar op de trein naar Amsterdam CS en naar de PTA (Passagiers Terminal Amsterdam). Wat een mooi groot terminal is dat, we hebben beroerdere gezien. We konden vrij vlot inchecken, waren er om 11:50 en konden eigenlijk direct door naar onze hut (12:20 aan boord). Sta ik daar ineens met een glas bubbels in de hand te janken, waarschijnlijk kwam die emotie omdat ik tot afgelopen maandag steeds het idee had dat ook dit weer niet zou kunnen doorgaan. Toen we om 12:20 de balkondeur open deden, hadden we uitzicht op het IJ en Amsterdam-Noord. In de verte kon ik zelfs de huizen en het oude postkantoor aan de sluis bij Schellingwoude herkennen. Tijdens de lunch voer het vroegere Schellingwouder- en Nieuwendammerbootje voorbij. Daarna een beetje het schip verkend en de verplichte safety drill voor we rond vijf uur los van de kade werden geduwd door sleepboot Friesland. Langs de Tolhuispont, het nieuwe Ye-museum het Noordzeekanaal in. De Coentunnel met de in aanbouw zijnde 2^e reed vlot door toen we er rond halfzes overheen gingen . Verder nog een blik geworpen op de Hiswa te water en de goede oude Pollux. We zijn gaan eten en waren net klaar toen we om halfacht de sluis van IJmuiden uitvoeren. Vuurtorens gescoord, hoog en laag en vier havenlichten. Toen was het al acht uur. Gekke dag zo!

Donderdag 6 september worden we wakker met een uur tijdverschil. We zitten nu op Engelse tijd, dus het is een uur vroeger dan thuis. Ontbijten deden we rond acht uur op het achterdek in het zonnetje buiten en dat inderdaad midden op de Noordzee. Ondertussen zijn we de Engelse grenscontrole al gepasseerd, want die zaten op dek 11 achter een paar tafeltjes. We hobbelen een beetje rond vandaag en hebben ondertussen de vuurtoren van Ramsgate gespot, en die boven de white cliffs of Dover. Nu (bij vijven jullie tijd) zitten we ter hoogte van Dungeness waar er twee staan, bij een grote elektriciteitscentrale en nog steeds met stralend weer. Vanavond is al weer onze laatste avond aan boord.

Vrijdag 7 september beetje heiig toen we vanmorgen in Southampton wakker werden aan boord. We zaten om zeven uur aan ons laatste Celebrity ontbijtje en alweer op het achterdek, hoewel het nog wat fris was. Daarna de spullen opgehaald en van boord gelopen. We zijn op het gemakkie naar de ferry pier gelopen waar de boten van Red Funnel naar Isle of Wight vertrekken. 9:15 voeren we alweer en twintig minuten later waren we in West Cowes waar net een zeilwedstrijd begon. Na de koffie verder naar Newport, midden op het eiland met een ondertussen aangeschafte meerdaagse buskaart. Daar overgestapt op een andere bus naar Sandown aan de zuidoost kust. Vlakbij ons hotel uitgestapt en de bagage gedropt. Rustig het dorp verkend en bij en bakkerijtje geluncht voor we naar de kamer konden. Uitzicht op de pier! Morgen gaan we kijken wat we verder kunnen doen hier. Weer is zeer zomers, strak blauwe lucht en heerlijke temperatuur.

We melden ons weer over een paar dagen. Groetjes van ons beiden.

We mogen weg!!!

Jongens, we mogen even weg! Afgelopen vrijdag 31 augustus ben ik voor de tweede keer geopereerd aan de blaas om te kijken of de tumor niet is teruggekomen en om het weefsel te controleren. Na de operatie kwam de uroloog me vertellen dat er geen nieuwe poliepen of tumoren waren bijgekomen en dat zowel het litteken als het weefsel van de blaaswand er 'mooi rustig' uitzien. Dan ben ik niet voor niks 6 weken met BCG aan het spoelen geweest. Ik ben zaterdag aan het eind van de morgen weer thuisgekomen. Het enige restje dat ik heb is een anderhalf A4-tje grote rode gloeiende plek op mijn rug omdat de ruggenprik niet helemaal lekker naar binnen ging. De eerste schoot zo uit dat ik bijna de uroloog omtrapte met mijn rechtervoet. Maar het zakt en ik heb verder geen napijn, moet alleen nog even niet te zware dingen doen. Dus Jan is nu weer mijn troetelmaster-annex-huisman!

We hadden nog een reisje naar Engeland staan en dat kunnen we nu gaan doen. Het is de eerste vakantie die dit jaar wel kan doorgaan (en voor de statistieken: het is in geen jaren gebeurd dat we meer dan 12 maanden niet hebben gevlogen of naar het buitenland zijn geweest). We gaan vanaf woensdag twee dagen met Celebrity Constellation vanuit Amsterdam varen naar Southampton. Daar pakken we de ferry naar het Isle of Wight. We hebben een hotel geboekt en we gaan een buskaart halen om op ons gemak wat rond te kijken. Niet al te druk maken, dat begrijpen jullie. We blijven er vier nachten en gaan dan voor de laatste twee nachten naar Southampton. Donderdag 13 september vliegen we terug en dan kan ik maandags terug naar de uroloog voor de uitslag van het weefselonderzoek en verdere behandeling (want er is mij 10 jaar behandeling in het vooruitzicht gesteld).

We nemen de laptop mee (en een paar boeken) want met dat Engelse weer weet je het maar nooit.

We have permission to go on holiday for a week to England. Last Friday I had another bladder operation and the urologist told me afterwards that the scar and the bladder tissue looked 'quiet and good'. I came home Saturday and we will leave tomorrow (first night at a familiar hotel near Schiphol Bob and Joyce).

Bob and Joyce’s visit to the Netherlands

Dit verhaaltje is in het Engels omdat het special bedoeld is voor Bob & Joyce, onze vrienden van Long Island (NY, USA). Zij zijn nu in Wenen en gaan de Donaucruise maken die we eigenlijk samen zouden doen als het gekund had vanwege mijn lijf op het moment. Maar onze tijd komt nog wel hoor ....

Saturday 21 July at 12:35 Bob and Joyce arrived at Schiphol Airport. They came from Durham-Teeside in England after a visit to their British friends. We packed their luggage in the car and drove past Amsterdam, through Coentunnel (under IJ, where they were 2 years ago on the Prinsendam) and continued past Zaanstad, Purmerend and Hoorn to Wieringermeer. We stopped at a restaurant and had lunch there. Wieringermeer is the first of the 4 big IJsselmeerpolders (all reclaimed land).

We got back in the car and passed fisheries harbor Den Oever at the beginning of Afsluitdijk. Afsluitdijk is a 32 km long dam (about 20 miles) connecting the province of Noord-Holland with the province of Friesland. We passed a set of locks and stopped at the Monument where the you can see the Ijsselmeer (former Zuiderzee, branch of the Atlantic) on one side and Waddenzee, part of Noordzee (Atlantic) on the other. At the other end another set of locks. We entered Friesland, the province with its own language (not a dialect). We stopped in Makkum for a visit to the Tichelaar pottery, a firm dating back to 1452 making beautiful earthenware.

After that we took them home to IJlst where they stayed at Stadsherberg IJlst and had dinner at our house.

Sunday 22 we took Afsluitdijk again to Hoorn and parked in Hoorn. We went on an old steam train to Medemblik. We had some poffertjes on the train (very small pancakes). The train took us to Medemblik where we got off. We transferred to MS Friesland (a heritage steamboat). We sailed from Medemblik to Enkhuizen in lovely sunny weather and passed Lighthouse De Hoek before arriving at the Zuiderzeemuseum. This is an open-air museum with relocated houses from elsewhere, built as a village. It was good to walk through the museum to see what life in the old days used to be like. Through the present day city of Enkhuizen we walked to the railway station and took a modern train back to Hoorn and droive home from there.

Monday 23 July Jan took Bob for a short walk to our two windmills while Joyce made an email for friends and family on our computer. After that we left for a visit of our own district. Friesland has 11 cities. IJlst is one of them, the second one we saw was the smallest, Sloten (we had oranjekoek here) We did not go to Stavoren, but stopped in Hindeloopen and saw the painted wood and the old church plus the marina. In Workum we just passed as the Grote Kerk (big church) is under restauration. We stopped once again in Bolsward where Bob bought a Frisian cap and where we made pictures of the old townhall and of Broerenkerk (church ruin with glass roof). After that Sneek was the last city we visited. We saw the old Waterpoort there (Watergate). So of the 11 cities in Friesland they have seen 6 (just missed Stavoren, Harlingen, Franeker, Dokkum and province capital Leeuwarden).

Tuesday 24 July we packed the car and started driving to the south. We passed Lemmer, entered the next IJsselmeerpolder called Noordoostpolder (province of Flevoland) and passed Emmeloord. Back on the mainland we were in the province of Overijssel and passed Kampen before entering Oostelijk Flevoland, polder number 3. We followed the polder dike and crossed the bridge to the province of Gelderland, where the small city of Elburg is. It has lovely pebbled pavements and a nice city gate. Back to the polder again and continuing to Almere in Zuidelijk Flevoland (polder number 4). Back to the mainland again and into the province of Utrecht. Passed the big city of Utrecht, right in the centre of the Netherlands and one of our oldest cities dating back 2000 years. We saw the high-rise of the university buildings. We passed 2 branches of river Rhine and stopped for lunch in Meerkerk in the province of Zuid-Holland. From there we entered Alblasserwaard an 18^th century swamp area dried out by windmills. We drove along the dikes boarding river Waal (the main stream of river Rhine) to the village of Kinderdijk. In Kinderdijk are 19 windmills; together they are a UNESCO World Heritage. We took a boat ride there to see them close by. Afterwards on to our hotel in Zwijndrecht on the boards of river Oude Maas. And the weather kept behaving itself, temperatures were getting higher and higher.

Wednesday 24 July after loading the car we worked our way back to the highway and turned south again. Passed Moerdijkbrug across Haringvliet and turned west to the small city of Willemstad in the province of Noord-Brabant. There we walked through town a bit and had coffee. Bob ordered 'limonade' and had the waitress confused. He thought it would be something with lemon, but they got him sirop with water instead (red-coloured). We explained a lemon in dutch is a 'citroen' and that limonade is just a group name for cola, 7-up, bitter lemon and other soft drinks and for people who do not want gassed lemonade it will be what Bob got. It was nice and cold though. Temperatures meanwhile were rising to unpleasant levels as it was very humid.

We carried on to the south and drove through Jan's birth town of Steenbergen passed the house he lived in and outside town passed where he was born. We were 40 km north of Belgium then, so almost at the other end of the country. We went west across Sint Philipsland into the province of Zeeland. We drove over some of the dams that are part of our Deltaplan to protect the land from the see. We had lunch at Grevelingendam . Then we saw more dams and some tunnels. We passed to big harbor city of Rotterdam where traffic was rather hectic. Because of the heat we decided to skip Delft this time (whenever you two come back, we promise to take you there ), passed The Hague (Den Haag), all back in Zuid-Holland again and continued through the Groene Hart (Green Hart) . We passed the aqueduct of Haarlemmermeer into Noord-Holland and stopped at Van der Valk Hotel Schiphol A4. There we spent our last night together and had dinner on the terrace of the hotel.

Thursday 26 July we had breakfast together and we waved goodbye to Bob and Joyce when they got in the hotel bus to Schiphol at 8:40 for their flight to Vienna. We went back to Friesland where I had my second treatment at the hospital later in the morning. We would have loved to join them as planned on the continuation of their trip to Vienna and on the Danube cruise from Budapest, but it was not to bee this time. It was great having them here and showing them part of our country. Oh, and for your statistics Bob, of out 12 provinces you only missed 3 Groningen, Drenthe, Limburg). We did about 900 km or 560 miles.

Mist op vrijdag – – Foggy Friday

Even leek het zonnig te worden vandaag, maar rond tien uur kwam over het Wad een wolk aanrollen en die hangt er nu, tweede helft van de middag nog. Toch lekker rondgelopen. Gekeken bij 'de Noordwester' waar ze en grote zandcollectie hebben. Daar kunnen ooit mijn zandjes heen als we uit verzameld zijn. En we zijn Vuurboetsduin opgelopen. Daar waren we al eens in 1985. Toen konden we op de vuurtoren, nu niet, Beetje vage foto.

Vanavond nog een keer lekker vis eten voor we morgen teruggaan naar de vaste wal.

This morning it looked sunny, but it did not last very long. Around 10 AM a cloud came rolling in and at this moment it is still there. Nevertheless we have been busy. We visited a Nature Museum where they have fishes, the bones of whales and the largest sand collection in Europe. Afterwards we climbed to the lighthouse. We could not, like we did in 1985 however, go inside. So Bob I add two lighthouses to the photos. one across the water made yesterday of Texel and the other today. Tomorrow we go back to the main land.

Schrikkeldag en lentemaand – Leap Day and Spring month

Van IJlst naar Harlingen rijd je in een halfuurtje en als je dan heel lui parkeert onder het gebouw van Doeksen, sta je zo bij de veerboot. Toch maar even iets eten in het vrij nieuwe Grand Café. Daar ontstond even later een probleem. De toiletten in het hele gebouw werden afgesloten omdat en geen water was. In eerste instantie kwamen koffie en thee nog vlot door, maar daarna moest iedereen het doen met chocomel, fristi en sapjes. Wij hadden nog mazzel.

En mistig, jongens wat een klein wereldje. Anderhalf uur varen door een wolk. Je kon net de zijkanten van de vaargeul zien. Toch om iets over halfvier veilig aangekomen op Vlieland. 100 meter lopen en aankomen bij Residentie Vlierijck. Mooi appartement op de tweede verdieping. Kijk maar naar de foto's. 's Avonds lekker gegeten en tussendoor Nederland op Wembley Engeland zien verslaan met 3-2.

Donderdag 1 maart nog steeds grijs buiten. We schijnen zicht te hebben op het Wad, maar zien niks. Buiten zetten we Willem de Vlaming op de foto, een van de eerste Nederlanders ooit in Australië. Naar hem is Vlamingh Head genoemd (West-Australië met vuurtoren). We komen erachter dat we alleen vandaag naar de Vliehors kunnen en drinken daarom koffie in het Badhuys aan het Noordzeestrand. Om 13:00 vertrekt de gele truck. Het is koud, maar het wordt wel steeds lichter. De Vliehors is een enorme zandvlakte (de grootste van Europa), en grotendeels militair terrein. We kunnen de vuurtoren van Texel zien vanaf het uiterste puntje van Vlieland en er zwemmen zeehondjes voorbij. De stijger van de seizoenboot naar Texel doet vrij artistiek aan. Het reddingshuisje uit 1890 is nu mini-juttersmuseum.

Aan het eind van de dag komt de zon door!

On Leap Day we drove from home to Harlingen, the ferry harbour for Vlieland and Terschelling, two of the Dutch Wadden Islands. It was not cold, but very foggy. We have a lovely apartment with a view (foggy). On the 1st of March we go to Vliehors. Vliehors is the largest area of sand in Europe and is is mainly used as a trainings area for the Dutch air force. We can see the lighthouse of the island Texel, which is about 1 mile away and seals are swimming there. In the summer months you can take a ferry across. A small white house used to serve as salvation house for people after their ship was wrecked, but now it is a very small museum of finds along the beach.

At the end of the day we can see the sun!

Twee heel korte cruisejes volgende week

Dag allemaal,

Een aantal van jullie weten inmiddels al dat Jan's moeder vorige week woensdag 15 februari is overleden. De crematie was maandag jongstleden. Ook al was ze 97, het is toch vreemd. Ze heeft een paar nare laatste maanden gehad. Vanaf november ging het echt hard bergafwaarts. Het afscheid maandag was mooi.

We hebben gekeken naar een alternatief voor onze wintervakantie. Het lukt ons niet om op korte termijn nog makkelijk ergens in te komen en omdat we toch even frisse lucht willen happen gaan we volgende week een minicruise maken naar .... VLIELAND! Niet lachen, Nederland is ook mooi. Ik vrees alleen dat de temperatuur en de zon daar niet het Caribbean-nveau halen. Heel iets anders dus.